❞ كتاب بررسی حکم ریش در اسلام ❝ ⏤ ابو ابراهيم محمد الوصابي

فهرست مطالب ................................................................................................................3
مقدمه ي مؤلف .................................................................................................................4
فصل اول: واجب بودن بلند كردن ريش و گرفتن يس بيل..........................................5
فصل دوم: واجب بودن گرفتن سيبيل .........................................................................9
فصل سوم: بلند كردن ريش و گرفتن سيبيل از فطرت است ................................ 11
فصل چهارم: ريش رسول االلهص ............................................................................. 14
فصل پنجم: ريش صحابه  ..................................................................................... 18
فصل ششم: مو ي سفيد نور مؤمن است و كندن آن حرام است .......................... 21
فصل هفتم: رنگ كردن ريش به رنگ به ي از غير رنگ سياه ................................ 24 ..
فصل هشتم: خلال كردن ريش در هنگام وضو گرفتن .......................................... 25
فصل نهم: تراشيدن ريش تشابه به كفار است ........................................................ 26
فصل يازدهم: اطاعت از ي مخلوق كه معصيت خالق به را دنبال داشته باشد قابل
قبول نميباشد ................................................................................................................ 28
فصل دوازدهم: آيا دوست داري به كه صورت ريشتراشي ده خداوند را تو
مبعوث نمايد ................................................................................................................. 29
فصل سيزدهم: ابوجهل ريش داشته است و مسلمان محقتر به او از ريش يم باشد
29 .......................................................................................................................................
فصل چهاردهم: سخنان علماء ................................................................................... 30
فصل پانزدهم: كتابهاي ي كه درباره ي بلند كردن و دست نزدن به ريش تاليف
شده اند........................................................................................................................... 34

- از عبداالله ابن عباسبآمده است: پيامبرص فرمودهاند: «... سيبيلها را كوتاه
كنيد و ريشها را بلند نمائيد...» .
[طبراني در «الأوسط ( » /10 194)(9422(.
ُ ابو ابراهيم: (حسن لغيره)، همانطور كه در « هی في حکم الأخذ من اللحی
إشراقة أولي الن »

صفحهي 33 -31 آمده است .]
-2 از مردي از انصار از پيامبرص كه فرمودند: «ريشهايتان را بلند كنيد و به
يهوديان تشابه پيدا نكنيد».
[بخاري در «التاريخ الكبير /4 « )145 -146)(2270.(
ابو ابراهيم: (حسن لغيره)، نگاه شود به «الإشراقة» از عبدالسلام الريمي، صفحه ي - 35
36[.
-3 از عبداالله ابن عمرو بن عاصبكه پيامبرص فرمودند: «... سيبيلها را بگيريد
و ريشهايتان را بلند كنيد ...».
[طبراني در الأ« وسط /8 « )184-185)(7376.(
شيخ آلباني / «در صحيح الترغيب والترهيب » شماره (2723) :(حسن لغيره) .]
-4 از انس بن مالك  از پيامبرصكه فرمود: «سيبيلها را بگيريد و ريشها را بلند
كنيد و به يهوديان تشابه پيدا نكنيد» .
[الطحاوي در «شرح معاني الآثار .»

-١ در بين علماي امت در برداشت از اين حديث اختلاف وجود دارد و امام احمد بن حنبل و امام
شافعي رحمهما االله اين كلمه را كوتاه كردن معني كردهاند و امام ابوحنيفه و امام مالك رحمهما االله از
ته گرفتن آن را معني كردهاند. (مترجم)

6 واجب بودن بلند كردن ريش
ابو ابراهيم: (حسن لغيره) در سند آن أبوجعفر عبداالله بن جعفر بن نجيح پدر علي
المديني وجود دارد كه ضعيف محسوب ميشود، نگاه شود به «الضعيفة» از آلباني شماره:
.[ 2107
-5 از عبد االله بن عمرب: نزد رسول االلهص از آتشپرستان ياد شد و او فرمود:
«آنها سيبيلهايشان را بلند ميكنند و ريشهايشان را ميتراشند، پس با آنها مخالفت كنيد» .
[ابن حبان (5452(؛ بيهقي ( /1 151 (و در «شعب الإيمان /5 « )222(؛ ابوحامد الخضرمي
«در حديثه»، ابوعروبة الحراني در « حديث الجزريين» .
شيخ آلباني/ در «السلسلة الصحيحة» شماره (2834) :(اسناد آن جيد است و رجال
آن ثقات است .])
-6 از ابوهريره: پيامبرص فرمودهاند: «ريشها را بلند كنيد و سيبيلهايتان را
بگيريد، و رنگ سفيد موهايتان را تغيير دهيد و به يهوديان و مسيحيان تشابه پيدا نكنيد» .
[امام أحمد: ( /14 305)(8672 (و با لفظي ديگر (7132(
شيخ آلباني/ «در صحيح الجامع » شماره 1067 آن را صحيح دانسته است.
و شيخ شعيب الأرناؤوط در تعليقات وي در «المسند » آن را صحيح دانسته است .]
-7 از عبداالله ابن عمرب از پيامبرص كه فرمود: «با مشركين مخالفت كنيد،
ريشهايتان را بلند كنيد و سيبيلهايتان را بگيريد .» [ بخاري 5553 و 5554 و مسلم 259.
و لفظ بخاري و مسلم با هم فرق ميكنند .]
-8 از ابوهريرة  از پيامبرصكه فرمود: «سيبيلها را بگيريد و ريشها را بلند كنيد و
با آتشپرستان مخالفت ورزيد .» [ مسلم:260[.
-9 أبيآُمامة الباهلي گفت: به رسول االلهص گفتيم: اي رسول االله! اهل كتاب
ريشهايشان را ميگيرند و سيبيلهايشان را بلند ميكنند؟ اوص در جواب فرمود:
«سيبيلهايتان را بگيريد و ريشهايتان را بلند كنيد و با اهل كتاب مخالفت ورزيد .»
[أحمد ( /36 613)(22283(؛ طبراني در «الكبير » شماره: 7924؛ بيهقي در «شعب
الإيمان .»
شيخ شعيب الأرناؤوط نيز آن را صحيح دانسته است.

واجب بودن بلند كردن 7
نگاه شود به «السلسلة الصحيحة» از آلباني شماره: 1245» و صحيح الجامع » شماره:
.[ 7114
-10 رسول االله ص براي پادشاه فارس نامهاي نوشت و او را به اسلام دعوت نمود؛
وقتي پادشاه ايران نوشتهي رسول االلهص را خواند آن را پاره كرد؛ وقتي خبر آن را به
1 رسول االلهص رساندند براي آنها دعا كرد تا خداوند آنها را را پاره پاره كند
، سپس
پادشاه فارس براي كارگزارش پادشاه يمن باذان نامهاي نوشت با اين مضمون كه دو نفر
از مردان شلاقزنت را بسوي اين مردي (رسول االلهص) كه در حجاز است بفرست تا او
را براي من بياورند؛ باذان قهرمان خود بابويه - كه نويسندهاي دانا به نوشتههاي فارسي
بود – و مردي از فارس كه به او خُرَّخُسرة گفته ميشد را مأمور كرد و نامهاي توسط آنها
به پيامبرص نوشت تا همراه آن دو به كسري (محل حكومت پادشاه فارس) برود و به
بابويه گفت: به سرزمين اين مرد (رسول االله ص) برو و با او سخن بگو و خبر آن را
براي من بياور. آن دو حركت كردند و به مردان نخبهاي از سرزمين طائف رسيدند و
دربارهي پيامبرص از آنها سوال كردند؛ آنها در جواب گفتند: او در مدينه است، مردان
طائفي از ديدن آن دو خوشحال شده و بهم ديگر گفتند: خوشحال باشيد كه كسري
پادشاه پادشاهان ميخواهد به او ضرري برساند و آن مرد (پادشاه كسري) براي شما كافي
خواهد بود! .
آن دو به حركت افتاده تا اينكه به رسول االلهصرسيدند و بابويه با وي گفتگو كرد و
گفت: همانا شاهنشاه، پادشاه پادشاهان كسري براي پادشاه باذان نامهاي نوشته است و از
او خواسته است تا تو را براي وي بفرستد؛ و او مرا انتخاب كرد تا همراه من بيايي؛ اگر
بيايي پادشاه پادشاهان به تو سود رسانده و از تو دست بر ميدارد؛ و اگر بماني [و همراه
ما نيايي] تا آنجا كه ميدانم او تو و قومت را هلاك خواهد كرد و سرزمينت را ويران
خواهد ساخت؛ آنها در حالي به نزد رسول االلهص آمدند كه ريشهاي خود را تراشيده
بودند و سيبيلهايشان را بلند نموده بودند؛ پيامبرصنيز از نگاه كردن به آنها كراهت نمود

 بیان سنت رسول اکرم درباره اصلاح و پیرایش موی سر و صورت است. نویسنده با اشاره به حرمت تراشیدن موی صورت به دلیل تشابه به کفار و مضرات بهداشتیِ آن، می‌کوشد تا با بیان صریح حکمِ اینگونه اقدامات، مسلمانان را با سنت حسنه نبی ارجمند اسلام آشنا ساز وی تمام احادیث صحیحی را که از پیامبر در صحاح سته نقل شده‌اند، جمع‌آوری و به صورت موضوعی عرضه کرده است. عنوان برخی از فصل‌ها عبارت‌اند از: واجب‌بودن بلندکردن ریش و گرفتن سبیل، ریش رسول خدا و صحابه، موی سفید و رنگ‌کردن آن، علل حرمت ریش‌تراشی، حرمت کندن موهای سفید سر و صورت، و دیدگاه علما درباره تراشیدن ریش.